Polityczna „Szopka”

fot. wikipedia.org

„Szopka Noworoczna” to tradycja, bez której wielu widzów nie wyobraża sobie wejścia w Nowy Rok. To jedna z niewielu okazji do pośmiania się z polskich polityków. Ich pomysły na naprawienie gospodarki, szkolnictwa, czy opieki medycznej sprawiają raczej, że obywatele załamują ręce. Ich kolejne ekscesy, kolejne wielkie afery z dużymi pieniędzmi w tle przyprawiają podatników o ból głowy, wywołują raczej uczucie zażenowania niż śmiech. Bo sejmowy kabaret trwa cały rok. Widzowie mają dość. Nowy Rok jest dobrym pretekstem, by odpocząć od politycznego bałaganu. Od wielu lat publiczna telewizja tworzy satyryczny program „Szopki Noworocznej” dając widzom możliwość śmiania się z pełnej absurdu polskiej polityki. Bezlitośnie i celnie wytykając błędy i hipokryzję rządzących oraz opozycji. Nie oszczędzając nikogo, podkreślając wady i wypominając wpadki, stanowią ciekawą i inteligentną rozrywkę. Są zazwyczaj bardzo trafnym komentarzem polskiej sceny politycznej, dającym dużo do myślenia. Skłaniają widza do wyciągania własnych wniosków i przemyśleń.

Narkotyki bez recepty

fot. pexels.com

Świat mocno przyśpieszył i niektórym trudniej się we wszystkim połapać – według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) depresja jest już czwartym najpoważniejszym problemem zdrowotnym na świecie, a codziennie na ulicy mijamy chociaż jedną osobę borykającą się z tym problemem. Teoretycy, zwłaszcza literaci, wskazują, że wszystkiego na świecie zrobiło się więcej i mniej jednocześnie: więcej ludzi – mniej człowieka, więcej rozrywek – mniej przyjemności. I jeszcze mniej satysfakcji, bo wszystko jest w zasięgu ręki, łatwiej o informację, wszędzie można bez problemu dojechać i coś fajnego sobie kupić. Gdy jest mało przyjemnie i jakoś tak bez satysfakcji, bez radości – z pomocą przychodzą narkotyki.

Hejt krytyce nierówny

Modne są ostatnio pojęcia hejt, hejter, hejting. Czy przypadkiem nie nadużywamy tych pojęć, wypaczając przy tym ich pierwotne znaczenie? Dziś każda krytyka jest nazywana hejtem. Facebook tak nas przyzwyczaił do wyrażania pozytywnych uczuć, że proste nie lubienie wszystkiego i wszystkich wydaje się nienormalne. Każda negatywna opinia jest odbierana jako atak personalny. Istnieje ogromna różnica pomiędzy konstruktywną, choć negatywną krytyką, a bezproduktywnym i bezsensownym obrażaniem ludzi.

O długości odcinków

Solomon Asch miał 48 lat i postępującą łysinę, gdy postanowił udowodnić, że mylił się inny znany psycholog, który przeprowadzał eksperymenty na jednostkach i grupach, próbując udowodnić, jak konformistycznie zachowujemy się pod wpływem otoczenia. Kiedy przystępował do pracy, nie miał pojęcia, jak bardzo psychologia człowieka z niego zakpi.

Medyczna Marihuana – lek czy narkotyk?

W sobotnim Kontrwywiadzie Konrada Piaseckiego poseł Piotr Marzec, bardziej znany, jako Liroy zapowiedział przegłosowanie ustawy nad legalizacją medycznej marihuany. Jak sam stwierdził udało mu się przekonać do tego wszystkie ugrupowania. Gdyby taka ustawa przeszła otworzyłaby drzwi do medycznego wykorzystywania właściwości marihuany. Od razu podnoszą się głosy co do słuszności takiej decyzji. Niektórzy uważają, że jedna legalizacja pociągnie za sobą następne – inni, że są alternatywne, wydajniejsze sposoby leczenia. Projekt od wielu lat tkwi w martwym punkcie.

Czym się różni nacjonalista od terrorysty?

Kilka dni temu Mariusz Max Kolonko, były korespondent TVP i TVN, opublikował na swoim kanale YouTube film, w którym odwołuje się do martyrologicznej słabości Polaków. Przekonuje, że dla bezpieczeństwa powinniśmy stosować radykalne środki, bez oglądania się na przypadkowe ofiary tego radykalizmu.

Jego argumentem są obrazy, takie jak rozmazana na podłodze sali koncertowej teatru Bataclan krew przypadkowych ofiar uzbrojonych terrorystów. Na koniec „smaczek” – uśmiechnięte twarze tych, którzy się już nigdy nie uśmiechną, w tle wzruszająca muzyka. Poruszające słowa Francuza, który próbuje przekazać kilkuletniemu synowi wartość życia w pokoju, w tym zestawieniu po prostu giną.

Wake Up Europe!

„Sura 9:5 Po upływie świętych miesięcy, zabijajcie niewiernych wszędzie gdzie ich napotkacie, bierzcie ich w niewolę, oblegajcie im miasta, ze wszystkich stron stawcie na nich zasadzki. Jeżeli się nawrócą, i odprawiać będą modlitwy, zapłacić powinni haracz święty: zostawcie ich w pokoju. Pan jest miłosierny i łaskawy.”

Cytat ten pochodzi z Koranu – świętej księgi Islamu. Nie bez powodu rozpocząłem ten tekst, właśnie nim. Muzułmańscy „uchodźcy” – bo o tym dzisiaj – przybywają do Europy w zatrważającym tempie, a z racji tego, że jedyną, powszechnie akceptowalną opinią w tej sprawie jest zgoda na to wszystko, ja postanowiłem wyjść temu na przeciw. Czas pokazać w mediach, że stanowisko, które wydaje się nacjonalistyczne, rasistowskie i nietolerancyjne, ma swoje logiczne podłoże.

Trzęsienie ziemi w polityce i nowy „stary” rząd

Na wstępie należy się zawsze przywitać, więc witam wszystkich czytelników. Wracamy po dłuższym czasie i prezentujemy wam zupełnie odmienione „Tworzywo”. Teraz, gdy nabraliśmy już doświadczenia, możemy pisać teksty o tym co nam pasuje, co lubimy, czym się interesujemy. Daje to nam dużą możliwość tworzenia swojego własnego stylu, za który tak bardzo lubicie nas czytać. I właśnie w tym aspekcie mamy dużo pomysłów na tematykę i publikowane przez nas teksty. Jednym z działów będzie Kruszywo. Jest to mój autorski projekt, w którym będę łączył wszystko to na czym każdy Polak się zna, czyli politykę, sprawy społeczne, ekonomię i sport. Tematyka będzie bardzo luźna, postaram się przybliżyć omawiany problem tak, by każdy go zrozumiał.

Wszyscy ludzie będą braćmi

W tych tragicznych dla stolicy Francji dniach, wszyscy mamy poczucie, że tak zwane europejskie wartości są już wyłącznie oderwaną od rzeczywistości ideą. Oderwaną, ponieważ w obliczu masakry, terroryzmu i śmierci bardzo trudno mówi się o równości, wolności, akceptacji.

Pojawia się wiele pytań na które niełatwo dać odpowiedź. Pytania o to kim jesteśmy – czy nadal Europejczykami, szanującymi godność człowieka? Czy nadal wyrażamy sprzeciw wobec poniżania oraz dyskryminowania? I wreszcie, gdzie przebiega granica praw człowieka?

Europa przegrywa ze strachem

Francja po raz kolejny opłakuje swoich obywateli, którzy zginęli w brutalnym ataku islamskich terrorystów. Na początku roku, po ataku na redakcję gazety „Charlie Hebdo” portale społecznościowe wypełniły się hashtagiem „#JeSuisCharlie”. Dziś, króluje „#Pray4Paris”. Jaki będzie następny?

Nie ma wątpliwości – to nie koniec okrutnej fali zamachów. Islamscy terroryści czują się coraz pewniej, a ostatnia fala imigracji z Bliskiego Wschodu pozwoliła ekstremistom łatwiej przemieszczać się po Unii Europejskiej. Prawdziwego zagrożenia nie stanowiła broń czy materiały wybuchowe, które mogli ze sobą przywieźć, a coś, czego nie wykryje nawet najlepszy strażnik graniczny. Okrutne idee. Fanatyzm. Gotowość do poświęcenia życia za swoje przekonania. Niebezpieczeństwa niewidzialne i nienamacalne aż do barbarzyńskiego objawienia.